Ogólnopolska Konferencja Nauczycieli Humanistów

 Pozostaję pod ogromnym wrażeniem organizacji Ogólnopolskiej Konferencji Nauczycieli Humanistów we Wrocławiu. Niezwykle interesująca tematyka wykładów i warsztatów spowodowała, że już nowe pomysły zakiełkowały w mojej głowie.

Jeden wykład był dla mnie szczególny - spotkanie z prof. dr hab. Janem Miodkiem nie tylko przywołało licealne wspomnienia, ale pozwoliło też na chwilę refleksji nad najważniejszymi zjawiskami współczesnej polszczyzny. Ekspresja jaką udało mi się uchwycić okiem aparatu, nie pozostawia wątpliwości, że był to bardzo ciekawie i z ogromnym zaangażowaniem zaprezentowany temat.

Pan profesor zwrócił uwagę, że wejście w świat ekektroniki to komunikacyjna rewolucja, a najproduktywniejszym modelem słowotwórczym stało się "e - ..." : mamy obecnie e-recepty, e-podręczniki, e-wizyty...

Kolejnym zjawiskiem jest ukształtowanie się modelu z członem odróżniającym na pierwszym miejscu, mamy to w przypadku złożeń: Grand hotel, Park hotel czy Sopot festiwal.

Powrót do feminatywów, historyk języka określił jako powrót do morfologicznej typowości języków słowiańskich.

Następna tendecja to anglicyzmy, które stały się obecnie przerywnikami : słyszymy zatem "sory, sorki, power, dziękuję z help" i wiele innych tego typu.

Nieodmienianie nazwisk to niestety tendecja nagminna i bardzo irytująca: pamiętajmy - odmieniajmy !!!

Jestem przekonana, że lekcja "Ojczyzny polszczyzny" na żywo, pozostanie w mojej pamięci jeszcze bardzo długo. Dziękuję wszystkim prelegentom za prawdziwą humanistyczną ucztę.

Program Projektor

 Jestem urzeczona udziałem w wydarzeniu przygotowanym przez Program Projektor

Młodzi, zaangażowani, kreatywni z niezwykle pozytywnym podejściem do życia - tacy są wolontariusze Projektora.

Bardzo atrakcyjnie przygotowany LIVE: PROAKTYWNI - ludzie, którym nie jest wszystko jedno z udziałem ekspertów, nauczycieli i uczniów był niesamowicie inspirujący. Kto oglądał, ten z pewnością naładował się pozytywną energią !

Wspólnie z Ewa Przybysz-Gardyza rozmawiałyśmy z Marta Jaśkiewicz jak motywować dzieci w rozwoju proaktywności i jak je wspierać w byciu proaktywnym. O tych postawach mówiła również Babka od histy, która rozpoczęła wykład przepięknym cytatem Janusza Korczaka "Nie wolno zostawiać świata takim, jakim jest" i zwróciła uwagę na to, że nie potrzeba heroicznych czynów, żeby zmieniać świat, a z każdym małym kroczkiem będzie już dużo łatwiej.

Kolejne projekty już w gotowości.

Dołączajcie !

Aktywizujcie swoich uczniów - naprawdę WARTO !!!

Kosmos

 

Młodzi z pasją - odsłona czwarta

 Tę wspaniałą dziewczynę o niesamowitym temperamencie miałam okazję poznać podczas kursu instruktora teatralnego, gdzie oczarowała mnie swoim optymizmem, wrażliwością i niezwykłą kreatywnością.

Z ogromną radością przedstawiam Magdalenę Daszkiewicz.

Aktorka, instruktorka teatralna, logopeda, neurologopeda, specjalista wczesnej interwencji logopedycznej, polonistka, animator. Prowadzi stronę logopedyczno-aktorską LOG-ART Magdalena Daszkiewicz oraz kanał na YouTubie o tej samej nazwie. Aktorka Teatr Itakzagramy i Teatru TEMAT.

Od najmłodszych lat było mnie wszędzie pełno, interesowało mnie mnóstwo rzeczy. Śpiewałam, tańczyłam, trenowałam biegi na orientację, siatkówkę i tenis stołowy, chodziłam na zajęcia plastyczne oraz inne koła zainteresowań. Zawsze doba była dla mnie za krótka, tak jest do teraz. Od dziecka interesowało mnie aktorstwo, fascynowała scena. Uwielbiałam na niej występować. Zawsze zwracałam uwagę na poprawną dykcję. Kochałam i kocham wcielać się w różne postaci. Niesamowite jest mówić tekstem napisanym przez kogoś innego i dawać do tego swoje emocje, uczucia czy humor. Pomysł na logopedię pojawił się jeszcze w liceum, ale zawsze na pierwszym miejscu było aktorstwo. Po szkole aktorskiej moje nogi zawędrowały na Uniwersytet Warszawski gdzie studiowałam dziennie polonistykę i logopedię. Z roku na rok logopedia skradała moje serce.

W trakcie studiów zaczęłam grać w Teatrze ITAKZAGRAMY, w którym gram do tej pory. Już na studiach miałam to szczęście, że zaczęłam pracować z małymi i dużymi pacjentami. Teraz mogę łączyć te zawody i jest to strzał w dziesiątkę. Zawsze miałam dobre relacje z dziećmi, potrafiłam je zrozumieć, wysłuchać. Dzieci lgnęły do mnie od najmłodszych lat. Nie miałam problemu, żeby się wygłupiać. Teraz też nie mam.

Chcę zarażać pozytywną energią i właśnie tą pasją. Dlatego w zeszłym roku w kwietniu powstała strona logopedyczno-aktorska LOG-ART MAGDALENA DASZKIEWICZ, która łączy to wszystko. Umieszczam na niej różne filmy, cykle np. Gimnastykę buzi i języka z Magdą, fragmenty terapii indywidualnej, cykl W przedszkolu, w którym prezentuję fragmenty grupowych zajęć logopedycznych oraz mnóstwo pomysłów na terapię. Często polecam także różne pomoce które są na rynku. Chcę, żeby młodzi logopedzi mieli lepszy start na swojej drodze, a bardziej doświadczeni nie tracili pomysłów, kreatywności i werwy. Bycie aktorką logopedą daje ogromny wachlarz działań. Pracuję z pacjentami w różnym przedziale wiekowym, od noworodka do 100. Prowadzę terapię z zakresu wczesnej interwencji logopedycznej, neurologopedii, niepłynności mowy, spectrum autyzmu. Trafiają do mnie dziećmi z różnymi zaburzeniami rozwoju, dzieci w normie intelektualnej jak i z upośledzeniem, dorośli po udarze. Prowadzę także zajęcia z emisji głosu, a nawet przygotowuję do szkół aktorskich. Często stosuję śmiechoterapię.

Zależy mi, żeby pacjenci czuli się u mnie komfortowo. Chcę, żeby terapia nie była nudną koniecznością, tylko kreatywną przyjemnością. W tym zawodzie jest jedna ogromna zaleta NIE NUDZISZ SIĘ !

Tak szczerze to nie czuję, że jestem w pracy, bo cały czas się dobrze bawię.

Jeśli lubisz pracę z ludźmi, jesteś ich ciekawa/y, jesteś cierpliwa/y, dociekliwa/y, lubisz uczyć się nowych rzeczy i masz głowę pełną pomysłów to logopedia jest dla Ciebie. Dzieci wyczują, że udajesz kogoś innego. Jeśli chodzi o aktorstwo to się po prostu wie

W pracy spędzamy większość naszego życia to od nas zależy czy będziemy do niej chodzić z uśmiechem.

Odsłona trzecia #Młodzi z pasją

 Dla przypomnienia - "Młodzi z pasją" to projekt z myślą o dzieciach i młodzieży, aby uświadamiać jak zadbać o własny rozwój, jak rozwijać swoje zainteresowania, jaką szkołę wybrać w przyszłości.

Kolejna pasjonatka to Karolina Maliszewska!

Taniec i kosmetologia...

Kiedy byłam dzieckiem nie wiedziałam kim będę w przyszłości. Pomysłów było wiele, ale znikały tak szybko, jak się pojawiały. W pewnym momencie w moim życiu pojawił się taniec. I mimo początkowego zniechęcenia swoim brakiem umiejętności, został ze mną aż do teraz. Trenowałam w warszawskiej szkole tańca i cieszyłam się z każdego awansu do wyższej grupy. Dzisiaj ta szkoła jest moim drugim domem. Trenuję we flagowym zespole tańca jazzowego JazzOne, z którym udało mi się zdobyć pierwsze miejsce na Mistrzostwach Świata Federacji IDO, a także kilkukrotnie stanąć na podium na Mistrzostwach Polski. Dzięki ukończeniu kursu na instruktora tańca pracuję teraz jako nauczyciel tańca dla dzieci i młodzieży. Wspólnie przygotowujemy się do występów, pokazów oraz jeździmy razem na obozy taneczne. Taniec jest zdecydowanie moją największą pasją, bez której nie wyobrażam sobie życia.

Jednak zawsze trzeba mieć plan „B”...

Początkowo z rozsądku wybrałam studia kosmetologiczne, aby mieć drugi zawód na wypadek gdy...no właśnie – może lepiej nie mówić o kontuzjach . Ale okazało się, że to strzał w dziesiątkę! Kosmetologia to bardzo szeroka dziedzina, która dynamicznie się rozwija. Dzięki temu cały czas mogę się uczyć i poszerzać swoje kompetencje. Pielęgnacja skóry i pomaganie moim klientkom z różnymi problemami skórnymi takimi jak trądzik, przebarwienia czy rumień daje mi masę satysfakcji. Praca w gabinecie z klientką „1 na 1” pozwala mi się skupić i wyciszyć. Zawsze staram się, aby poza dobrą usługą moje klientki wyniosły w gabinetu coś więcej – miło spędzony czas i poczucie zaopiekowania. Kosmetologia również stała się moją pasją i niebawem planuję otworzyć własne miejsce, w którym będę mogła jeszcze bardziej się rozwinąć.

Każda pasja jest piękna, unikatowa i jedyna w swoim rodzaju. Ale kiedy naprawdę się jej poświęcamy, musimy być też gotowi na różne wyrzeczenia. W czasie studiów dziennych równocześnie pracowałam, robiłam kurs instruktorski, trenowałam w zespole i odbywałam praktyki zawodowe. W komunikacji miejskiej spędziłam setki godzin, często byłam niewyspana, zupełnie nie odczułam „studenckiego życia”, bo nie miałam czasu na imprezy ze znajomymi. Ale dzisiaj jestem zadowolona z miejsca, w którym się znajduję. Jeszcze nie spełniona, bo cały czas mam plany i marzenia, które bardzo chcę zrealizować. Cieszę się, że poznałam tylu cudownych ludzi. Uważam, że to oni są i inspiracją i motywacją do tego, aby dalej się rozwijać. Jeśli miałabym dać jakąś radę młodym osobom z pasją, to aby nigdy nie czekali na „właściwy moment” i nie bali się ryzykować. Ja wciąż się tego uczę, ale uważam, że tylko wychodzenie spoza naszej strefy komfortu pozwala iść naprzód. Odwagi!

insta: karo.mal

źródło foto grupowe: Egurolla Dance Studio

Rozprawka - nie taka straszna jak ją malują

Korzystając z projektu "młodzi z pasją" przedstawiłam uczniom sylwetki pasjonatów, które wszyscy już znacie.

Przeczytaliśmy wywiady i złote myśli Martyny oraz Norberta. Następnie uczniowie ustosunkowali się do tematu: "Czy warto mieć w życiu pasję?", później wspólnie formułowali argumenty i popierali przykładami nie tylko tymi przedstawionymi podczas lekcji.

Ku mojej radości wśród przykładów znalazły się też postawy młodzieży z książki Justyny Sucheckiej "Young power", którą omawialiśmy w ubiegłym roku.

Temat bardzo przypadł 8- klasistom do gustu i myślę, że był dobrym pomysłem, żeby utrwalić umiejętność tworzenia rozprawki.

Ciekawa jestem czy ktoś jeszcze wykorzystał materiał z mojego projektu???

#Młodzi z pasją

 Niezwykle utalentowany młody człowiek z głową pełną pomysłów, a przy tym wyjątkowo spokojny, skoncentrowany i niebywale skromny.

Poznajcie Norberta !!!

Na pytanie co myślał o przyszłości będąc nastolatkiem, odpowiedział mi:

"Bardzo wcześnie wiedziałem co chcę robić. Skończyć szkołę filmową i zostać operatorem. To był też czas kiedy należałem do Teatru Ulicznego TUB, więc dużo występowałem. Przed maturą trzeba było zdecydować już ostatecznie. Pomyślałem sobie, że chcę dać sobie jeszcze rok, żeby się lepiej przygotować do filmówki. Żeby nie stracić czasu to postanowiłem zacząć się rozwijać w tym co już robiłem przez wiele lat. A że robiłem sporo cyrkowych rzeczy to trafiła się szkoła cyrkowa. I to była najlepsza decyzja w życiu. W Julinku poznałem cudownych ludzi. Niedługo po przyjściu do szkoły cyrkowej, dostałem się do szkoły filmowej. I tak się spełniło nastoletnie marzenie".

A co z planami na przyszłość ?

"Dzieje się bardzo dużo. Takie umiejętności przydają się w wielu miejscach. W filmie, serialach i na scenie. Planów na przyszłość jest wiele, ale jest to świat artystyczny, tutaj nic nie jest sto procent pewne, więc ciężko tę przyszłość zaplanować, wszystko może się zmienić w jeden dzień. I to jest w tym zawodzie piękne".

Czy w szkole cyrkowej można napotkać jakieś trudności?

"Chyba nie potrafię tak po prostu powiedzieć, że coś było trudne, a coś łatwe. Przede wszystkim znalazłem się w tej szkole bo chciałem i wszystko czego się uczyłem bardzo mnie fascynowało. Jednych elementów uczysz się szybciej, a innych wolniej. Zauważyłem ciekawą rzecz, że to czy ci coś wychodzi czy nie, zależy w głównej mierze od nastawienia i podejścia do nauki, a nie samych predyspozycji. One oczywiście pomagają, ale jeżeli będziesz cały czas narzekać to niczego się nie nauczysz. Nie jest ciężko nauczyć się nawet wymagających elementów, ciężko jest przekonać swoją głowę, że jest to osiągalne, przełamać strach. W tym zawodzie liczy się pewność siebie. I to moim zdaniem jest trudne, reszta to już tylko dobra zabawa".

Życzę nam wszystkim, aby nauka zawsze była dobrą zabawą !

Inspirujcie się, wykorzystujcie materiał o "młodych z pasją" podczas zajęć doradztwa zawodowego lub godzinach wychowawczych.