Poznajcie Martynę, która od drugiego roku życia trenuje taniec i gimnastykę !
Oddaję głos dziewczynie z pasją i mam nadzieję, że będzie dla WAS niesamowitą inspiracją.
"7 lat temu niechcący zainteresowałam się nowym sportem - street workoutem. Jest to gimnastyka na drążkach składająca się z elementów statycznych i dynamicznych. Trenowałam 5 razy w tygodniu na placu pod okiem trenera i wspólnie z kolegami. Byłam jedną z dwóch dziewczyn, które postanowiły podjąć się tego trudnego wydawałoby się męskiego sportu. Pompki, podciąganie w słońcu, deszczu czy śniegu. Nie było to ważne, liczył się trening i efekty. Trenowałam tak dużo i efektywnie, że podczas mistrzostw Polski w Biłgoraju we freestyle'u kobiet zajęłam 3 miejsce. Rok później na mistrzostwach Polski w Warszawie zajęłam 4 miejsce.
Z biegiem czasu zaczęło mi brakować w drążkach tego, co było w tańcu, lekkości, kobiecości i powabności. Zaczęłam chodzić na pole dance. Gimnastyka połączona z tańcem. W efekcie jednak, to koło skradło moje serce. Aerial Hoop okazał się magicznym sportem. Figury wykonywane w powietrzu na kole w obrocie o 360 stopni wyglądają niesamowicie. Każdy trening zaczynam od porządnej rozgrzewki, później przechodzę do elementów siłowych, ponieważ bez siły nie wejdziemy ani na drążek ani na koło. Następnie są elementy techniczne, czyli doskonalenie figur. Na koniec porządne rozciąganie. Czasem taki dokładny trening trwa nawet 3 godziny, a mój najdłuższy trwał 6 godzin.
Zarówno Street workout jak i aerial Hoop są bardzo wymagającymi sportami. Pomagają być silnym, zwinnym i szybkim. Poprawiają wydolność, elastyczność mięśni, siłę, chwyt. Wzmacniają mięśnie brzucha, pleców, rąk, nóg, dzięki czemu nasza postawa jest prawidłowa, prosta i zdrowa. Oprócz aspektów zdrowotnych stałam się pewniejsza siebie, bo robię coś niesamowitego, co sprawia, że ludzie zatrzymują się na chwilę i mówią do swoich dzieci "zobacz co pani robi pięknego". Może ten obraz przez swoją wyjątkowość zostanie w głowach dzieci, młodzieży, a może dorosłych i kiedyś spróbują swoich sił na drążkach czy kole.
Chciałabym, aby dzieci poświęcały więcej czasu na sport, doskonaliły swój charakter i szlifowały swoje umiejętności. Wyrosną wtedy na wysportowanych ludzi, którzy poradzą sobie ze wszystkim i nie poddadzą się w gorszych chwilach, bo sport pokazał im, że nie warto się poddawać. Będą mieli żelazny charakter i mnóstwo energii na działanie w życiu.
Jako dziecko chciałam być nauczycielem lub sportowcem. Okazało się, że da się połączyć te dwie rzeczy i jestem nauczycielem wychowania fizycznego. Na każdej mojej lekcji oprócz umiejętności staram się doskonalić charaktery moich uczniów. Jeśli coś im nie wyjdzie próbujemy jeszcze raz, nikt się nie poddaje. Czasem wymaga to wielu rozmów i prób, ale w efekcie zawsze się udaje. Patrzenie na radość dzieci i ich chłonięcie wiedzy jest cudownym uczuciem, którego życzę każdemu nauczycielowi. A efekty jakie widzę po roku wspólnej pracy, dają mi niesamowite szczęście, a nieraz łzy wzruszenia.
Uważam, że ludzie z pasją wychowają wspaniałych ludzi z pasją" !!!
Ten komentarz został usunięty przez administratora bloga.
OdpowiedzUsuń